Friday, October 30, 2009

Two ways to tell the story

in the middle of the night i was sleeping sitting up,
when a doctor came to tell me, "enough is enough."
he brought me out into the hall
i could have sworn it was haunted
and told me something that i didn't know
that i wanted to hear:
that there was nothing that i could do to save you
the choir's gonna sing, and this thing is gonna kill you
something in my throat made my next words shake
and something in the wires made the light bulbs break
there was glass inside my feet and raining down from the ceiling
it opened up the scars that had just finished healing.
it tore apart the canyon running down your femur,
i thought that it was beautiful, it made me a believer
and as it opened i could hear you howling from your room
but i hid out in the hall until the hurricane blew
when i reappered and tried to give you something for the pain
you came to hating me again and just sang your refrain

you had a new dream, it was more like a nightmare
you were just a little kid, and they cut your hair
then they stuck you in machines, you came so close to dying
they should have listened, they thought that you were lying
daddy was an @sshole, he f@#ked you up
built the gears in your head, now he greases them up.
and no one paid attention when you just stopped eating.
eighty-seven pounds and this all bears repeating.

tell me when you think that we became so unhappy
wearing silver rings with nobody clapping
when we moved here together we were so disappointed
sleeping out of tune with our dreams disjointed
it killed me to see you getting always rejected
but i didn't mind the things you threw, the phones i deflected
i didn't mind you blaming me for your mistakes
i just held you in the doorframe through all of the earthquakes
but you packed up your clothes in that bag every night
and i would try to grab your ankles (what a pitiful sight.)
but after over a year, i stopped trying to stop you
from stomping out that door, coming back like you always do.
well no one's gonna fix it for us, no one can.
you say that, no one's gonna listen, and no one understands
so there's no open doors and there's no way to get through,
there's no other witnesses
just us two.

there's two people living in one small room
from your two half-families tearing at you
two ways to tell the story no one worries
two silver rings on our fingers in a hurry
two people talking inside your brain
two people believing that i'm the one to blame
two different voices coming out of your mouth
while i'm too cold to care and too sick to shout

you had a new dream, it was more like a nightmare.
you were just a little kid, and they cut your hair,
then they stuck you in machines, you came so close to dying.
they should have listened, they thought that you were lying.
daddy was an @sshole, he f@#ked you up
built the gears in your head, now he greases them up.
and no one paid attention when you just stopped eating.
eighty-seven pounds and this all bears repeating


The Antlers - Two

***

Wednesday, October 28, 2009

Cold & Fever

Monday, October 26, 2009

Untitled





Thursday, October 22, 2009

Απιστία...ολέ!

Λοιπόν, ταραταταμμμ...και μπαίνει Απροκάλυπτα η Ακατανόητη Αναλύοντας την Απιστία.
...κι επειδή παρασύρομαι εύκολα και θα βγω (σίγουρα) απο το θέμα που έχει ήδη συζητηθεί...το κάνω ξεχωριστό πόστ!

Απιστία...στερητικό 'α' και πίστη. Πίστη σε τί όμως?
Πίστη στο συναίσθημα?
Πίστη σε κάθε είδους ερωτικής φύσεως εκδήλωση...είτε αυτή περιέχει απλά φλερτ, σενάρια του μυαλού, οφθαλμόλουτρα, σεξ?
Πίστη στην απόφαση "είμαστε μαζί" - να, αφου το γράφουν και τα χαρτιά με τις υπογραφές μας?

Υπάρχει άνθρωπος που δεν υπήρξε ή δεν θα ξαναυπάρξει στη ζωή του άπιστος, με βάση όλα τα παραπάνω?
Αν ναι, κι αν όλο αυτό του βγαίνει δίχως να προσπαθεί να περιορίσει τον εαυτό του με νύχια και με δόντια, τότε του βγάζω το καπέλο και τον αποκαλώ...Εξωγήινο. :)

Οι περισσότεροι - για να μην πω όλοι - ορίζουμε την απιστία με την συνουσία με οποιονδήποτε άλλο άτομο, εκτός του συντρόφου...
( Απορία: απιστία στην φιλία δηλαδή τί σημαίνει? Η μήπως δεν υπάρχει? Η μήπως είναι η πιο βασική που πρέπει να οριστεί σε οποιαδήποτε σχέση? )

Αφού λοιπον, η απιστία συνδέεται κυρίως άμεσα με το σεξ...το παίρνω απο την ανάποδη και ρωτώ:
Είναι η συνουσία η καλύτερη και η μοναδική απόδειξη της αγάπης κι έχει τόσο μεγάλη αξία ώστε να υπάρχει μια ολόκληρη λέξη για την μη τήρησή της όπως πρέπει?

Διότι, συγνώμη κιόλας, αλλά...

...αν είναι η καλύτερη - ζήτω που καήκαμε - μπορώ να πω οτι πλέον είναι και η πιο εύκολη απόδειξη στον κόσμο - αγαπάτε αλλήλους κι ένα μεγάλο κρεβάτι όλοι -

...και αν είναι η μοναδική - ζήτω και ξανακαήκαμε - είναι η πιο δύσκολη απόδειξη στον κόσμο αν είναι να την περιορίσεις σε ένα και μόνο άτομο...αφού δεν σε γεμίζει τίποτα άλλο - είναι μοναδική είπαμε - για να παραμείνεις...χμμ...πιστός.

Κι έρχεται και η άποψη, οτι το σώμα του ο καθείς το κάνει ό.τι θέλει...και η σεξουαλική πράξη είναι μια ανάγκη...σαν την ούρηση ένα πράμα. Δεκτό, απλά στην ούρηση δεν παίζει και πολύ συναισθηματισμός - στο σεξ μπορεί να υπάρξει, μπορεί και όχι - , αλλά ούτε κάποια αναπαραγωγική λειτουργία, τόσο δυνατή που να μπορεί να περάσει (ελπίζουμε) τη σχέση στο επίπεδο της οικογένειας....

Τί θέλει να πει ο ποιητής? Χε, ως Ακατανόητη, έχω την τέλεια δικαιολογία. :p
...και προχωρώ το "Παρασκέφτομαι και γράφω"

Τα ένστικτα πάντα θα βράζουν...λίγο περισσότερο...λίγο λιγότερο...
Το όμορφο και ομορφότερο πάντα θα υπάρχει γύρω μας...λίγο συχνότερα...λίγο αραιώτερα...
Το σώμα πάντα θα αντιδρά...εγκεφαλικά και μη...
Για μένα, η πίστη όπως υπάρχει σαν λέξη, μπορεί να είναι απλά ένα ωραίο περιτύλιγμα με πρέπει και μη και μηδέν περιεχόμενο - το οποίο έχει γίνει πιο "ευέλικτο" για τις γυναίκες πια, σε σχέση με παλιότερα - διότι ως ζώα είμαστε παρορμητικά και χρειαζόμαστε κάτι να μας τραβά τα γκέμια. Σιγοντάρει και η λογική κάποιες φορές, και μπαίνει το φρένο που φέρνει την λεγόμενη ...Ισορροπία.

Το θέμα όμως είναι, όταν η "πίστη" ταυτίζεται με την "ηθική". Πολύ "τζιζ" λέξη...
Το τί είναι ηθικό για μένα, ίσως να μην είναι για σένα...και το τί είναι ηθικό για μένα μέσα απο τη σχέση μου με σένα, ίσως να μην είναι ίδιο με την προσωπική μου ηθική...
Πόσο θεϊκά εύπλαστες έννοιες...

Με καταλαβαίνεις?! Μπα, ε...

Διότι, αν καρδούλα μου, δεν μιλήσεις, μάθεις τον άνθρωπό σου να δεις σε τί είναι κι αυτός "πιστός", ποια γαμημένη ισορροπία να βρεις στη σχέση? Μόνο με τον εαυτό σου θα ισορροπήσεις...κι αυτός απο μόνος του θα προχωρήσει μετά απο λίγο...

Θα μου πεις...αν το συζητήσεις, θα προκαλέσεις αμφιβολίες...θα ταράξεις τα νερά...θα...!
Οπα, αλλά όποιος θέλει να παίξει κρυφτούλι, δεν θα ζητάει και τα σπασμένα μετά...
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπιούνται τόσο πολύ, που όμως οι πεποιθήσεις τους χωρίζουν...αλλά τουλάχιστον είναι ξεκάθαροι απέναντι στον εαυτό τους και στον άλλον...

Και κλείνω το τρελό μου συνοθύλλευμα ιδεών με...
Δεν πιστεύω στην απιστία...παρα μόνο στην Αλλη ηθική, την Αγνοια και την Αδιαφορία!
ΤΕΛΟΣ :)

On cheating (a continuation of the post Dedicated to Alvanopoulos)

On cheating (a continuation of the post Dedicated to Alvanopoulos)
I know that I have been away from this blog for while. There are two main reasons for this: a)I had nothing important to say (write) and b) I am currently seating next to my boss. So my apologies for this and I reassure you that I intend to be more involved in the future.

While reading some of your posts (and by some I mean all except Θηριου, which hardly ever make any sense to the reader), I could not help noticing the short debate over the reasons why women cheat. Being very interested on the subject, as any male would be, I have my own opinion about this (of course I do).

I have to apologize in advance, but once more I will have to be caustic and judgmental. This time however, I will not pick on our romantic female co-bloger and wanderer in this little journey. This time it is Miss Drama Queen (DQ) that’s going to hear it. Why? Because simply all she wrote in this article about women, it is plain nonsense. And before you turn red and turn-off the PC or start writing your counter-attack just take 5 minutes and read. Since ING does not want to put my analytical skills to work, I have carefully examined your writing and came up with the following remarks.


Disclaimer
Before reading the rest of the document, please bear in mind that the comments are purely related to the post as posted and do not try to insult anyone. The writer understands that personal circumstances differ greatly per case and that some of the content which is criticized might be completely justified if those personal circumstances are taken into account. However, in this blog, we (I) do not give a F*** F**** about personal circumstances. Those who wish not being criticized should write their thoughts in their diary. (Which I m sure some of you have).


General Comments
I agree with Romfea (what a gay name btw), that what DQ wrote is just her own opinion. -And please don’t get me wrong here; I am sure that a lot of females will identify themselves with this line of reasoning. However this does not account for all women, just the insecure ones and shallow in feelings; the self-confident ones have different reasons to cheat-.
What DQ wrote is simply her own interpretation, her own reasoning, and a text full of easy-to-spot contradictions and misuse of words and concepts like love.

Like my esteemed colleague Nietzsche once said : “How can something derive from its opposite????” How can love be fake or shallow??? , how can you feel love from something ephemeral????
Then it is simply not love, but the illusion of love. And like my friend Sigmund Feud explains in his book The Future of an Illusion, such illusions are simply the product of a simple human need. The need to believe what is convenient to believe, simply to address some inherent complexes from its childhood. (Freud on religion)

Now let’s address each paragraph separately:
Paragraph two
Reading on the first paragraph one can immediately spot some words, which in combination with the rest of the text scream the need for attention and expose one’s insecurity. Words such as abandoned, rejected, unloved, which in combination with the simple fact that they guy just went on holidays should trigger the alarm bells, church bells and any other moving, sound-making bell existing ( if not completely destroy them !!!!!!!!). If you still did not get it, it’s a sign of insecurity and beyond reasonable possessive behavior.
Paragraph three
“Another part of women will realize that they too have to get their own interests”. What person in the 20th century writes this kind of sentence? HONEY WAKE THE F*** UP!!!! Women have had their own interests long time ago. If you were to hung up on your boyfriends and their interest and every time he went out you sat line the Penelope in the house (par. Two) that is your fault and only. (One could also simply say GET A LIFE!!!) And if you cannot watch a sunset without cheating on your boyfriend, then you re-affirm my first comments about your interpretation and misuse of the word love! (IF YOU LOVE AND TRUST SOMEONE, EVERYTIME YOU SEE THE SUN SETTING YOU ARE THINKING ABOUT THEM AND THE NEXT TIME YOU SEE THEM, NOT TRY TO LOOK FOR AN QUICK REPLACEMENT).

Paragraph four
Now that one is a real winner. Any paragraph that starts by claiming that women want less than men, is at the least foul. Not saying that men want less but they certainly don’t want more. And btw this more & less thing is very subjective. Are we talking here quantity (so number of wants), are we talking about depth (so how profound are the things one wants) etc, etc. So actually, I m not going to discuss this further since it makes no sense. What I would like to comment on is that if your men are not repeatedly there, that means that they don’t really want you. GET OVER IT. So look around for whatever you want cause probably deep down they don’t really care!!!!!


Paragraph five
OF course we want faithful women. Are we going to give them everything they want even if that compromises our wants and needs?? HELL NO!!! Why not??? BECAUSE THIS IS NOT LOVE EITHER HONEY. Love is about balancing needs and wants of two people. If the B**** is crazy, are we going to be stupid enough to give in to all her unreasonable requests?? Guess again!!!! (the answer of course is no)


Closing comments
At the end cheating is choice. Two very different women might get disappointed by the same things but they will react differently. If indeed love and romance is all you women want and need, the decent girl will just leave the guy that is not offering that. The indecent one will not, she will cheat until she finds a replacement because she is probably afraid to be alone……… (Same accounts for males of course)

Body...what a place to live in!



Δεν είχα ιδέα απο γιόγκα...
Αλλα η εμπειρία ήταν μοναδική...

Επικοινωνείς με το σώμα σου. Μαθαίνεις τις α-δυνατότητές του. Συστήνεσαι με την ισορροπία του.
Τεντώνεις το χέρι...σαν να επεκτείνεται πέρα απο εκεί που βλέπει το μάτι.
Διπλώνεις, ξεδιπλώνεις την σπονδυλική σου στήλη...
Στρίβεις τον κορμό σε παράξενες στάσεις...
Γνωρίζεις τις κλειδώσεις σου...
Κυνηγάς το άπιαστο...
Ακούς την ανάσα σου...την νοιώθεις να ανεβοκατεβαίνει απο το στομάχι...στο στήθος...στο στέρνο...στο λαιμό...στο πρόσωπο...Γεμίζεις!

Μετά απο λίγο (και πολύ πόνο :) )...σαν όλα σου τα σημεία να έχουν "ανοίξει"...
Μετά απο λίγο...σαν να έχεις μαλακώσει κάθε σου κομμάτι...
Ακόμα και οι σκέψεις γλυκαίνουν...
Σαν ύπνωση...

Μμμμ...όνειρα γλυκά!

Wednesday, October 21, 2009

More than words...



H μορφή του άντρα αγκαλιά με την κιθάρα του...
Μια τόσο αισθησιακή...τόσο οικεία εικόνα...

Eνας έφηβος μακρυμάλλης που έπαιζε Stairway to Heaven για να ηρεμήσει μια μικρή...
Ενας έρωτας που παρέσερνε το κορίτσι με Recuerdos de la Alhambra και Guns n´Roses...
Μία κρύα μέρα, γεμάτη Flamenco, κάπου στα ξένα...
Λόγια κλίμακες που μοιράστηκαν μέσα απο τηλέφωνα και κασσέτες...
Δίπλα απο θάλασσες...πάνω σε μοκέτες...
Κάθε στιγμή...οποιαδήποτε στιγμή...ήταν η τέλεια στιγμή...

"Σ'αρέσει?"
Μη σταματάς...Θέλω να σε κοιτώ...
Κι αν κουραστούν τα μάτια, θα με πάρει ο ύπνος δίπλα στους ήχους σου...
Θα γεμίσουν τα όνειρα από ό,τι λατρεύω μέσα απο εσένα...

Κιθάρες...
...ηλεκτρικές, ηλεκτροακουστικές, ακουστικές, κλασσικές...
Προέκταση του κορμιού σου...δάχτυλα που αγγίζουν δίχως αφή...
Μη σταματάς...Μη σταματήσεις ποτέ...

Είναι έρωτας...
...απο αυτούς που κρατούν για πάντα...

***

http://www.youtube.com/watch?v=6G7RIhpo8k0&feature=related

Thursday, October 15, 2009

Memory Box


Αρκεί κάτι...ένα κάτι μικρό και ξαναζω κομμάτια του χθες.
Eπαναφέρω εικόνες και συναισθήματα σαν να τα έζησα στο τώρα μου.
Απο μικρή...πριν πέσω για στην αγκαλιά του Μορφέα, έφτιαχνα ιστορίες και με "προκαλούσα". Σα να ήθελα να κατευθύνω το όνειρο, ή να πειραματιστώ με το συναίσθημα...Εικόνες, πολλές εικόνες και μια κρυμμένη μαγεία που σε εκτοξεύει στο χρόνο και βλέπεις το ίδιο μέρος με μάτια διαφορετικά.

Το σπίτι της γιαγιάς και του παππού...ήταν από τις πρώτες "ανακαλύψεις".
Και τώρα οι αναμνήσεις...οι συνήθειες...τα θέλω...ξετυλίγονται σαν κουβάράκι, που φτιάχνει ένα πανέμορφο παιδικό μονοπάτι...

Οι πόρτες-πλακωτό-φεύγα του παππού, τα άπειρα χαρτιά με ζωγραφιές απο μίκυ μάους, παιδικά ποιήματα, ένα λαστιχάκι περασμένο σε δυο καρέκλες - έπαιζα μόνη σαν τις γάτες -, την τρέλα να σκαλίζω τα χώματα απο τα παρτέρια και να φτιάχνω καναλάκια μεταφέροντας κουβάδες νερό, τα σουβλάκια απο μυρμήγκια, το παγωτό με το γλυκό βύσσινο της γιαγιάς, τα σαλιγκάρια παντού στα χέρια, τα πλάθω-κουλουράκια, τα τεράστια φύλλα απλωμένα στο τραπέζι για τις πίτες, το χειμωνιάτικο δωμάτιο και το ξύλινο σκαμπουδάκι μπροστά απο μια τηλεόραση με ένα δοχείο παξιμάδια βοσσινάκη αγκαλιά και πολύ μα πολυυύ κεφαλοτύρι, η μεσημεριανή μπύρα στο ποτηράκι, η βανίλια υποβρύχιο, ένα ντουλάπι με καλούδια που λάτρευα να ανοίγω για να πάρω μια τζούρα - χαρακτηριστική μυρωδιά που μένει ακόμα, το πλυσταριό με τον αργαλειό, η αποθήκη με όλα τα λογής λαχανικά...γλυκά... πίτες, τα σκοτεινά πάνω δωμάτια γεμάτα υγρασία - πίστευα οτι "κρύβουν" κάτι και κρατούσα την αναπνοή μου μην και δεν ακούσω τους "ήχους", η σκάλα με τις ντομάτες και τα κρεμμύδια που έτριζε και γινόμουν λούης, η μικρή κόκκινοκίτρινη φυσαρμόνικα που την κρύβανε μέσα στα συρτάρια με τα πανιά και τις πετσέτες - περίεργο ψαχουλευτήρι, η τρύπα στο βαρέλι με τις τριανταφυλλιές απο το ποδήλατό- τρελή οδηγός απο τότε, το απωθημένο του διπλανού γυμνού κτιρίου που ήθελα να σκαρφαλώσω να το κάνω κρυψώνα, τα σαλαμίδια στους τοίχους, το πρώτο περήφανο βρακάκι - όχι πια μπειμπιλίνοοοο - που ηρωικά φώναζα στον πατέρα, η αποκάλυψη του τσιγάρου, ο επιτάφιος, οι παρελάσεις, οι πελαργοί του καμπαναριού, το σκαρφάλωμα των κεραμιδιών, οι μπριζόλες στο τζάκι, η ευαίσθητη γαρδένια, η ψάθινη σκούπα - ανάμεσα απο τα πόδια μια μικρή ξυπόλητη έπαιζε με τα νερά της βεράντας, το κρεμαστό ημερολόγιο με τις συνταγές και τις παροιμίες, τα αυγά μάτια με βούτυρο, ο ελληνικός καφές στο πιατάκι, το δάχτυλο στο τσιπουράκι, οι παστίλιες μέντα, οι θεόμαυρες πατούσες, οι γάτες τις γειτονιάς, ο μεγάλος μαρμάρινος νεροχύτης, ο μπουχαρής της κουζίνας, ο πλάστης σαμουράι, η τραγιάσκα του παππού, οι ασήκωτες κουβέρτες της γιαγιάς...και πόσα μα πόσα ακόμα...

Βάζει κρύο...καιρός για χουχουλιάσματα...και η μυρωδιά της "ζέστΑς" και του φρεσκομαγειρεμένου φαγητού με πάει στο τότε...
Ισως να πιστέψω οτι είναι Χριστούγεννα και να ψάξω κάτω απο το δέντρο μου το βράδυ...
Ισως να θέλω να αρχίσω να βάζω δώρα για άλλους...
Ισως οι προτεραιότητες συναγωνίζονται ποιά θα βγει πρώτη...

Tuesday, October 13, 2009

Γίνεται το λίγο ακόμη λίγο ακόμη πιο πολύ...

Ενα κομμάτι χαρτί ήταν μπλεγμένο στα χέρια της...
Το δίπλωνε...το άνοιγε...το τσάκιζε...το ίσιωνε...
Το μελάνι έγραψε "Σ'αγαπώ"...

Το διάβασε φωναχτά να το ακούσει...
Δάγκωσε τα χείλη της...κι έριξε το βλέμμα στην μωβ κουρτίνα...
Σκέπασε το παραθύρι...
Η νύχτα...της ανήκει πια...

"Στο είπα τόσες φορές...Αλλά τώρα θα μάθεις κι εσύ...
Πόσο πονά όταν πρέπει απλά να νοιώθεις την αγάπη...
Δίχως αποδείξεις...
Δίχως τίποτα..."

Τα χείλη σφραγίστηκαν...

Η φλόγα έκαιγε για ώρα...
...μια λέξη που έγινε στάχτη...

Monday, October 5, 2009

You keep on crying, baby...I'll bleed you dry!

Ενα κρύο απόγευμα σε ένα απίστευτα ζεστό σπίτι κυκλοφορώντας με τα αέρινά μου...

Ενα σαββατοκύριακο χαλαρό με ταινίες και κους κους με φίλους...

Ενα τριχωτό τέρας που εχασε την περηφάνια του μέσα απο μια άξαφνη επιθυμία της αφεντικίνας να δουλέψει τα ψαλίδια της.

Κάπου αλλού...εκεί που μερικοί νομίζουν οτι έχει πάντα καλοκαίρι...τα ΜΜΕ πιάνανε φωτιά...έτσι για αλλαγή! Αγχος...άγχος...Σιγά μην χάσω τον καιρό μου με δαύτους...
"Τί λένε οι ειδήσεις εκεί? Δεν ξέρω ."
"Στο ίντερνετ? Τί γράφουν? Δεν ξέρω."

Μπλε πράσινο πράσινο πράσινο μπλε μπλε μπλε πράσινο πράσινο...ενωθείτε να τελειώνουμε ρε μαλάκες φτιάξτε κι ένα σήμα τιρκουάζ να το φοράτε σαν σημαία στο βρακί σας κι αν βρεθείτε ποτέ Αμστερνταμ χτυπήστε κι ένα τατουάζ που ναι εφ'όρου ζωής γκαραντί. Κερασμένα!

"Πώς μιλάς έτσι ρε? Αυτούς τους ακούς και δεν ανέχεσαι εμένα? Οπα ρε...δεν ήξερα οτι έχω τέτοια δύναμη να σε ταρακουνήσω. Μη με συγχωράς αλλά μάθε οτι στον τόπο μου δεν μου μάθανε τρόπους...αλλα πώς να κοιτώ κώλους. Καλό τον έχεις. Πράσινο ή μπλε?"

Δεν ξέρω και μιλώ...
Γιατί όσοι μιλούν ξέρουν και δεν τους τα πιπιλίσανε...
Το ψάξανε...διαβάσανε...κάτσανε κάτω με πολλούς...αναλύσανε...είπανε απόψεις...μοιραστήκανε ιδέες...ονειρεύτηκαν πώς θέλουν τη ζωή τους...κι επιλέξανε!

Δεν ξέρω και μιλώ...
Δεν ξέρω να υποστηρίξω τίποτα και μιλώ...
Δεν ξέρω αν θα πω μαλακίες και πάλι μιλώ...
Κι αν μυρίζουν τα χνώτα μου είναι επειδή καιρό το'χα κλειστό...κι έβλεπα στα αντίπαλα στρατόπεδα να ποντάρονται στις τσόχες αισθήματα και συγγένειες!

Αύριο ξεκινάνε τα γράμματα να κόβουν βόλτες στη γειτονιά μου...και το μόνο που με νοιάζει είναι να μην έχω σκασμένα λάστιχα! Στην χείριστη...ποδαράκια...

Και την Δευτέρα...παρουσιάζω!
Το προϊόν που πιστεύουν οτι...ξέρω πιο καλά, είναι σαν δικό μου και θα μπορώ να πουλήσω καλύτερα...τον εαυτό μου!

If you have any questions, I am still here to answer... :-)
It's coming closer...